روزنامه ستاره صبح با علی رئوفی در رابطه با افزایش نرخ حامل‌های انرژی گفت و گو کرده است. اظهارات این کارشناس انرژی را در ادامه می خوانید:

 موضوع افزایش نرخ حامل‌های انرژی به خصوص افزایش قیمت بنزین سال‌ها است که مورد بحث و بررسی قرار گرفته ولی دولت‌ها از عواقب اقتصادی، سیاسی و اجتماعی این تصمیم می‌ترسند و نمی‌توانند اقدامی در این رابطه انجام بدهند. هر بار که حرفی از افزایش قیمت بنزین به میان می‌آید مردم از گرانی که بعد از اجرای این پروژه به وجود می‌آید هراسان می‌شوند.

 شرایط اقتصادی به نقطه‌ای رسیده که چه دولت بخواهد و چه نخواهد، تصمیم گیری در خصوص نرخ حامل‌های انرژی گریز ناپذیر است. گران شدن بنزین اتفاق می افتد و قرعه به نام دولت چهاردهم افتاده است. تبعات آن دامنگیر مسعود پزشکیان و دولتش می‌شود، مگر اینکه اصلاح قیمت بنزین با مطالعه، تدوین طرحی جامع و با اقناع افکار عمومی انجام بگیرد و تبعاتش به حداقل رسانده شود.

 اکنون این مساله مطرح می‌شود که آیا تنها یک مکانیسم یا راهکار برای افزایش قیمت بنزین وجود دارد؟ آیا نمی‌شود طرحی ریخت که تبعات اقتصادی و اجتماعی افزایش قیمت بنزین کاهش پیدا کند؟ قطعاً راهکارهایی وجود دارد. اجرای طرح‌های ترکیبی از جمله بازگشت به افزایش پلکانی نرخ حامل‌های انرژی معقول است.

 در کنار این اقدامات باید اجرای طرح‌های حمایتی جدی گرفته شود. مسئولان فراموش نکنند که معیشت اقشار ضعیف تاب تورم بیش از این را ندارد و در صورت بالا گرفتن گرانی زندگی آن‌ها سقوط خواهد کرد. تبعات گران شدن بنزین روی دهک‌های پایین جامعه دیده خواهد شد. وگرنه برای کسی که چندین خودرو میلیاردی خارجی در پارکینگ خانه‌اش دارد اساساً فرقی نمی‌کند که با چه قیمتی بنزین بزند! تورم کالاهای اساسی و خدمات ضروری در برابر درآمد نجومی دهک‌های بالای جامعه چیزی نیست که آن‌ها را نگران افزایش قیمت بنزین کند!

حتی در صورت گران شدن قیمت بنزین، مساله سهمیه‌ها باید به قوت خود باقی بماند. سهمیه بنزین هر فرد باید به کدملی منتقل شود تا هر ایرانی بتواند در صورت نیاز از بنزین سهمیه ملی‌اش و در صورت عدم نیاز از یارانه بنزین استفاده کند.

اما اولین قدم دولت پیش از اجرای هر طرحی باید متوجه اقناع افکار عمومی باشد. توجه دولت به مبارزه با قاچاق سوخت و بازگرداندن سرمایه‌هایی که از این مسیر از کشور خارج می‌شوند قدمی است که می‌تواند رضایت جامعه از اقدامات دولت را به دنبال داشته باشد. حاکمیت باید گروه‌های ذی نفع را محدود کند. رانتی‌ها از این شرایط نفع برده و می‌برند. این افراد و گروه‌ها با تصویب و اجرای هر طرح اصلاحی مخالفت می‌کنند تا منافعشان به خطر نیفتد. مبارزه با این کاسبان و سودجویان وظیفه و هنر سیاست گذاران سالم و پاکدست است.

 تورم و گرانی که بعد از افزایش قیمت بنزین گریبان مردم را خواهد گرفت، همین امروز هم تا مرز عدم تحمل جامعه پیش رفته و مردم را گرفتار کرده است. دولتی که کسری بودجه دارد، با چاپ پول تورم تولید می‌کند. ما امروز هم دچار تورمی سنگین هستیم و دولت باید از هر تصمیمی که وضعیت اقتصادی و معیشتی جامعه را دچار رنج و زحمت بیشتری می‌کند، فاصله بگیرد.

 اهمیت شفافیت از اهمیت کل این پروسه کمتر نیست. دولت باید هر اقدامی را به طور شفاف برای جامعه تشریح کند و حتی تصمیم گیری نهایی را به رأی مردم بگذارد. بی خبر گذاشتن مردمی که اعتمادشان نسبت به حکمرانان کاهش پیدا کرده، نه تنها زرنگی نیست، بلکه اشتباهی بسیار بزرگ و جبران ناپذیر است.

 فراموش نکنیم که بیمار ما در شرایط اورژانسی به سر می‌برد و زمان زیادی برای کنترل پارامترهای اثر گذار باقی نمانده است. آنچه باید برای احیای این بیمار بدحال انجام می‌دادیم به تأخیر افتاد و امروز در شرایطی هستیم که نه برای اصلاح بستر مناسبی وجود دارد و نه توان تداوم این شرایط باقی است. وقتی چاره‌ای باقی نمانده باید دست به دامن مردم بشویم و از آن‌ها کمک بگیریم.